Bizim Büyük Çaresizliğimiz (Seyfi Teoman)=2
İki kastre ve ‘iyi’ adamın, kendilerinden yaşça küçük bir kızla sevişememelerini anlatan bir film bu. Yıllarca beraber büyümüş ve birbirlerine destek olacaklarına, büyüme sürecinde gitgide köstek olan bu adamların, bir müddet sonra aslında kadınsılaştıklarını görüyorsunuz. Hayatın son derece dışında, son derece pasif, edilgen, korkak, pısırık olan yakın dostların, aynı evde erkek erkeğe yaşamaktan tek anladıkları uzun uzun ‘yemek nasıl yapılır’ muhabbetleri yapmak ve kız evden ayrıldıktan sonra eve langırt masası almak! Seyfi Teoman’ın ise karakterler arasında zaman zaman geçen münakaşa, karakterlerin aşırı klişe ve içi boş çizilmesi, eve gidip gelen abi, boş ve zaman geçsin diye çıkılan yürüyüşler vb. durumlardan projeye ısınamadığı ve filmin tepe taklak gitmesini engelleyemediği görülüyor. Oysa tam da Apatow’un ilgisini çekecek olan bu projeyi bu tayfa çekseydi, akıl almaz bir filmle karşılaşabilirdik. Türk yönetmenler zor işlerin altına giriyorlar ve maalesef başarılı da olamıyorlar.
Çok şaşırtıcı bir yorum. Onca hikâyeyi iki adamın yemek yapmasına indirgemek de ayrıca üzücü. Romanı okumamış olduğunu tahmin ediyorum. Seyfi teoman'a da barış bıçakçı'ya da haksızlık etmişsin..
YanıtlaSilfilm bittiğinde "bu roman kesinlikle iyi bir roman olmalı, aksi taktirde seyfi teoman böyle bir film çekmezdi" diye düşündüm ben. romanı okumadığım için, romanı okuyana göre daha 'içi boş' gördüğüm kesin filmi. çünkü çoğu zaman içimden "bu basit bir konu değil belli, bıçakçı bunları anlatmış olamaz" diye de düşündüm. dolayısıyla bir nevi onca hikaye sinema denilen sanata pek uyarlanamamış gibi geldi bana.
Sil