Filmin en iyi yaptığı şey, Scorsese’de bile öyle çok görmediğimiz şekilde, suç filmi janrının içinde veya dışında değil, sınırında büyük bir soğukkanlılıkla gezinmesi… Bu yüzden de, Brad Pitt gibi bir ikonun oynamasına rağmen film olabildiğince düzgün, bir yere sapmadan, olması gerektiği gibi, hiçbir şaşırtıcı an barındırmadan, ‘fake’ atmadan, tıkır tıkır ilerliyor. Dominik baya çaktırmadan sanat sinemasının sularında geziniyor aslında. Ama bu kurulan muhteşem dünyanın fonuna neden bu kadar keskin ve açıkça çocukça bir politik mesaj koyulma derdine düşülmüş, anlamak mümkün değil. Hele Brad Pitt’in Obama’nın konuşması üzerine attığı o üç cümlelik kısa nutuk filmi tepe taklak edip bildiğin kendi ayağına kurşun sıkıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder