Birbirini seven bir çiftin olduğu her filme ‘aşk filmi’ diyoruz. Ve evet, bu filmler aşk filmleri olmasına ragmen aşkın binbir türlü halini anlatıyorlar. Örneğin “Blue…” da bir aşk filmi... Fakat sinema tarihinde aşk denilen hissi, bu kadar derinden, bu kadar iliklerimize işleyerek göstermeyi başaran az sayıda filmden biri olduğuna şüphe yok. Adele karakterine can veren aynı isimli Adele Exarchopoulos ciddi ciddi insan üstü bir performans sergiliyor. Bu kız, resmen oynamayı unutup hayattaki bu duyguları yaşamış hepimizden bile daha çok ‘biz’ oluyor. Tunuslu yönetmen Abdellatif Kechiche ise bu kadar yoğun hisler barındıran filmi çekerken, kamerasını mümkün olduğunca sinemasal yapaylıktan uzak, ama bir o kadar hayata yakın tutarak yine akıl kaçırtacak bir iş çıkarıyor. Bu filmde büyüleyici bir doğallık, inanılmaz bir gündelik hayat sıradanlığı ve yoğun bir gerçekçilik var… Filmin hikayeyle hiçbir derdinin olmaması (iki kız birbirine aşık olur), bir ‘şey’ anlatmaya zerre yeltenmemesi, fakat buna ragmen bu kadar unutulmaz bir işin ortaya çıkması, nereden bakarsanız tuhaf bir durum. Böylece Kechiche ‘gelmiş geçmiş en iyi aşk filmleri’ listesine bodoslama dalacak bir film armağan etti sinema dünyasına. Hepimize hayırlı olsun.
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSil