Bildik bir rotadan gidip, virajı sonlara doğru iyi alan bir filmle karşı karşıyayız. İlk bölümde Cal’ın Jacob tarafından eğitildiği klasik sahneleri izliyoruz. İkinci bölümde Jacob’ın tarafına odaklanıp onun Hannah’yla bir ilişki yaşamaya başladığına tanıklık ediyoruz. Virajda, Hannah’nın Cal’ın kızı olduğunu öğrenince film örgüyü tersine çevirmiş oluyor. Buna yeterince zaman ayrılsa ve film bu iki konuya odaklansa ortaya inanılmaz bir şeyin çıkacağı kesin; ama, Jessica'nın Cal'a ve Robbie'nin de Jessica’ya duyduğu aşka fazla zaman ayırıp eğlenceli tesadüfler oyunu yapmayı daha ‘izlenebilir’ bulduğu için daha derine değil, enlemesine genişlemeyi tercih ediyor. Her zaman olduğu gibi ‘buna da şükür’ diyoruz. Julian Moore, işin eğlencesini kaçırıp çok iyi oynamış, onu da söylemek lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder