Yapısı “Micmacs” gibi olan filmlerle sorunum var. Çünkü bu filmler dertlerinin ne olduğunu, hikayelerinin gideceği yönü ve finali önceden seyircisine sunuyorlar. Başlangıçla son arasındaki koca bölümse bir nevi eğlenceden oluşmak ve seyircisine iyi vakit geçirtmek durumunda. Oysa “Micmacs”te benim hissettiğim uzun soluklu bir sıkıntı hali… Jeunet’ye, yönetmenler arasında apayrı bir kontenjan açmışlığım ve büyük bir hayranlığım var. En kötü filmlerinin bile muhteşem bir atmosferi olduğu su götürmez bir gerçek. Ama kendisinin çocuksu/ masalsı gerçekliği değil de, gerçekliği masalsı/ çocuksu şekilde anlattığı filmlerini daha çok seviyorum. Bu yüzden de “Kayıp Nişanlı”, “Kayıp Çocuklar Şehri”nden çok daha iyi bir filmdir benim için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder