Ana karakter korkunç bir kıyamet kabusu görüp duruyor. Bu kabusları görmeye devam eden karakterin “deliriyor muyum acaba?” diye kendini sorgulamaya başlaması, bunun üzerine kitaplar okuyup, psikoloğa başvurması bile bence büyük öneme sahip. Çünkü bu hamleler, özellikle karakterin annesinde mental hastalığın bulunduğu da düşünüldüğünde izleyiciyi şizofrenlik/ paranoyaklık gibi hastalıkları düşündürtmeye zorluyor. Bir noktada, bu kadar yatırımdan sonra “kıyamet gerçekleşecek herhalde” diye düşünüyorsunuz, ama bunun farkında olan Nichols, hiç olmazsa sahte finalle attığı ‘fake’ ile durumu çok iyi kıvırıyor. Erkeğin/ baba olmanın yükü ve aileyi bir arada tutma çabasının da ayrı bir okumaya tabii tutulacağı film Shyalaman filmlerini anımsatıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder