Cronenberg, kariyerini düşüşe geçiren son üç filmden sonra nihayet özüne dönen bir film çekmiş oldu. Cosmopolis, gelmiş geçmiş en iyi filmlerden olan Crash gibi bir bilimkurgu romanından uyarlama ve tıpkı onun gibi son derece tuhaf bir atmosfere sahip. İki filmin de izleyicisini hiç bilmediği ve ilgilenmeyeni de iyiden iyiye sıkan, hatta boğmaya başlayan bir yapısı var. Cosmopolis’in ama en güzel tarafı, Pattinson’un oynadığı karakterinin özdeşleşmeye imkân tanımaması ve avant-garde ile B-sınıfı arasında gidip gelmesi. En büyük başarısı ise, devasa bir ‘mesaj verme’ olasılığı içinde yüzmesine rağmen, olabildiğince mesaj vermemeyi, bizzat mesajın kendisi olarak başarması… Dua edelim de birisi üstadın aklını çelip saçma salak polisiye filmler çekmesini sağlamasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder