Bir kez daha, son dönem Woody Allen filmleri içinde, neden bu kadar sevildiğini anlayamadığım, herhangi bir Woody Allen filmi… Yine bir ana karakter, yine takıntılı, yine doğru kararlar vermekten yoksun ve yine bu kararlar yüzünden cezasını buluyor. Başından sonuna, harfi harfine bildiğimiz, ezberlediğimiz her şey mevcut filmde. Belki Allen’ın tek artısı Jasmine’in tarafını tu kaka ederken, daha fakir ve mazlum tarafı temsil eden kardeşi Ginger’a daha mutlu bir hayatı bahşetmemesi. Bir de oyunculuğu öve öve bitirilemeyen Cate Blanchett sanki filmde ‘çok iyi’ oynayarak budalaca bir iş çıkarmış gibi duruyor, çünkü Allen filmini ‘Match Point’ gibi çekmektense ‘To Rome with Love’ gibi çekmiş. Bu kan uyuşmazlığı Blanchett’in oyunculuğunu izlerken kendini belli ediyor. Tıngır mıngır hafif jazz müzikleri çalarken Blanchett’in kendini çok ciddiye alan oyunculuğu sadece sırıtıyor. Filmin iyi olmadığı kesin ama vasatlığı tartışılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder