Şimdi bakın, Umut Sarıkaya esprisini yapıyor diye gülüp geçiyoruz ama baya doğruyu söylüyor adam. Kimse kusura bakmasın, film boyunca üç beş tane çocuğun arkasından bütün okulu gezmek, arada bir bulutları çekmek, namlunun göründüğü ve insanların öldüğü bilgisayar oyunu görüntülerinin üzerine Beethoven koymak filan, açık açık entellikten başka bir şey değil. Bir an aklıma Lars von Trier’ın “dur, sanat filmi çekeyim yalandan da, eleştirmenler sevsin” deyip böyle bir filmi bilerek çekebileceği geldi. Gus van Sant'ın problemi ise bunu gerçekten yapabileceğine inanmış olması. Gerçi bu kadar çok seveni olunca başarılı olmadığını söyleyemeyiz, ama bu kadar da -mış gibi yapan film görmedim. Başka kapıya, burada entellere yer yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder