Başlı başına esprilerine ve fikrine bakılsa filme hayran olmamak mümkün değil. Tematik açıdan da son derece sıkı bir öykü anlatmanız da olası. Fakat MacFarlene ve ekibi ne yapacaklarına karar veremedikleri için, tüm hınzırlığına ve özgünlüğüne rağmen, filmi çar çur etmede büyük başarı elde ediyorlar. Tüm hikayeyi Ted çağırınca ona karşı koyamayan John'a indirgemek, büyüme hikayesi anlatacağım derken garip bir uzun süreli ilişki ve aşk övgüsünde kaybolmak, filmi derinleştiremeyince son bölümde aksiyona abanmak; Ted'in nasıl göz göre göre harcanan bir proje olduğunu göstermek için yeterli. İş sinema olunca MacFarlene'in biraz daha çalışması lazım herhalde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder