Bir kere film, gençlerin öleceklerini bilen izleyiciye şaşılası feykler atarak muazzam bir iş çıkarıyor. Örneğin ilk cinayeti bize hiç göstermiyor, “ne oldu bu çocuğa?” diye düşünürken, inanılmaz bir kaydırmayla ilk cesetle karşılaştığımız an nefes kesici. Gerilimin ayakta tutulması, cinayet sahnelerinin orijinalliği, Psycho’yu andıran şizofren katil numarası ve finalin yeterince doyurucu olması ‘Friday the 13th’ün neden kült haline geldiğini çok iyi açıklıyor. Tek ve en büyük sorun, Cunningham’ın katil görünmeden kurduğu atmosferin, katil göründükten sonra erimesi, hatta bizzat yok olması. Esas kızın katilden kaçtığı sahnelerin tamamı filmi baş aşağı ettiği için tüm hevesimiz kaçıyor ama olsun. Anne yüreği sonuçta...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder