‘Martyrs’ ve ‘Tall Man’ gibi başarılı iki filme imza atmış Laugier’in ilk filmini izlemek güzel bir deneyimdi. Filmin yönetmenin takıntılarını aynen yansıttığını görünce ister istemez sevinmeden edemedim. ‘Saint Ange’a bakınca Laugier’in kendini geliştirdiği bir gerçek. Örneğin ‘görünenin arkasındaki gerçek’ teması bu filmde de olmasına rağmen Laugier ‘twist’ anını geciktiriyor ve izleyicinin genel uyarılmışlık hali sona erdiği için final şaşırtıcı olmaktan çıkıyor. İzleyici, herhangi bir ‘perili ev’ filmi izlemediğini bilmiyor, ama yönetmen tarafından bilgilendirilmiyor da. Elde yaya yaya anlatılacak bir olay örgüsü bulunmayınca da hikâye enine gelişiyor ve sıkıcılaşıyor. Fakat her şeye rağmen Laugier izlemek çok büyük bir zevk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder