I’m a Cyborg But That’s Ok (Park Chan Wook) =2 Bu kadar sıkıcı bir film görmeyeli yıllar olmuştu. Anlamadığım şey şu: deliler hastanesinde geçen bir film niye komik olmaya çalışır? Delilerin deli olduğu ne varsa hepsi insanı izlemekten bunaltmaktan başka bir işe yaramıyor. Hanım kızımız kendini cyborg sanınca film neden eğlenceli hale gelsin? Kız kendini cyborg sanıyor, yemek yemiyor; erkek karakter onun yemek yemesi için onu sözde-ameliyat ediyor; kızın yemek yiyip yiyemeyeceğini tüm delilerle birlikte biz de merak ediyoruz derken... Bu dünya bana göre değil. Bu dünya sıkıcı. Delilere bu gözle bakmaya çalışmayı da anlamıyorum. Ne yani, "onların 'iç' dünyası ne kadar renkli" filan mı? Hayır efendim, siz insanları rahat bırakmıyorsunuz!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder