Kim ne derse desin böyle filmlere ihtiyacımız var. Atilla Dorsay’ın sinir krizleri geçirip, midesinin bulanması çok normal. Çünkü bizi gerçekten akıl üstü bir tecrübeye çağıran, kan donduran ve ister istemez düşüncelere sürükleyen bir film bu. “Bu filmleri izlemeyin” diye kestirip atılmasını pek sağlıklı bulmuyorum. Hatta filmde anlatılan ‘şehitlik’ kavramına yakın belli başlı görüşlerin bu topraklarda cirit attığına tanık olduktan sonra Martyrs bir açıdan çok tanıdık geliyor. Fikirlerini, insanı maniple eden korkunç senaryosunu bir kenara da bıraksak, elimizde iyi bir filmin olduğunu kabul etmemiz boynumuzun borcu olmalı. Dikkat: gerçekten çok tuhaf bir tecrübe sizi bekliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder