Apatow tayfası, filmlerinde kadın-erkek ilişkileri üzerine bir sürü şey söylese de, temelde 'erkeklerin dünyası' ile ilgileniyor. Bu dünyada ama içe kapalı bir 'geek kardeşliği' yok. Çoğunun (özellikle kadınlar karşısında) pasif, şapşal, içedönük, utangaç tipler olduğu doğru; bu ama, onları kadınların dünyasından uzaklaştırmıyor, o dünyaya bu halleriyle girmeye çalışıyor ve 'oldukları gibi' var olmayı deniyorlar. Kendi olmaktan asla taviz vermeyen, birlikte olduklarında daha çok eğlenen bir erkekler güruhundan bahsediyorum. Superbad'te ise koleje gitmeye hazırlanan iki arkadaşın, farklı okulları kazandıkları için yaşadıkları 'ayrılık' anksiyetesi ve sadakat üzerine bolca mesaj var. Hatta filmin bir noktasında, biri öbürüne, yer yatağında, sarılıp "seni seviyorum" bile diyor. Hem de birden fazla ve filmi yazıların da akıp son bulduğu noktaya kadar izlerseniz, o en son noktada bir "seni seviyorum" daha duyacaksınız. "Brotherhood"un "lover"a üstün geldiği bir dünya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder