Shyamalan’ın tüm hayat felsefesini bu filmde bulmanız mümkün. Hem de en bütünlüklü ve eksiksiz şekilde. Bir asansörde kapalı kalan 5 kişinin bir müddet sonra teker teker ölmeye başladığı bir gerilim filmi. Belli başlı klasik korku yöntemlerini kullanmasına sesimizi çıkarmamamız normal, nihayetinde asansörde gerilim kolay iş değil. Fakat, insanoğlu işte, bir müddet sonra filmin inandırıcılığı öylesine sınırları zorluyor ki, ister istemez filmden kopmaya başlıyoruz. Şeytanın kim olduğunun tahmin edilmemesi için baş vurulan oyun fena sayılmaz, ama Shyamalan’ı yakından tanıyınca, baştaki ailesini kaybetmiş dedektifin öyküsünün nereye bağlanacağını bir çırpıda anlayıveriyoruz. Shyamalan "Straight Story" tarzında bir hikaye anlatmadığı sürece artık şaşırmamız pek mümkün değil galiba.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder