17 Ağustos 2012 Cuma

inglorious basterds


Inglorious Basterds (Quantin Tarantino)=4

Filmin birinci bölümü Tarantino’nun ne kadar şeytani bir zekâya sahip olduğunu kısaca özetleyen bölüm. Nazi subayının eve girmesi, kadınları süzmesi, süt içmesi, uzun uzun konuşması, aşırı kibarlığı filan, aşağıda saklanan Yahudi ailesi görünmeden önce bile, nasıl bu kadar rahatsız edici olup, diken üstünde tutabiliyor izleyiciyi? Buram buram gerilim kaynıyor bu sahne. Keza olağanüstü bar sahnesinde de, ince ince işleyen muazzam bir gerilim, usul usul alttan kaynayan bir atmosfer söz konusu. Üstelik Tarantino’yu tanıdığımız için de, hiç acımadan birilerinin ‘höt’ diye ölebileceğini de hissettiğinizden bu his iki katına çıkıveriyor. Tarantino’nun intikam duygusuyla orgazm olduğunu ve bu hissin en son seviyede yaşanması gerektiğini biliyoruz. Kendisi, bu orgazmı izleyici de paylaşsın diye, kurgusunu hep ‘katarsis arttırıcı’ şeklinde yapıyor. Bebeğiyle ölüme terk edilen Gelin’i ve kadınları arabasıyla öldüren dublörü hatırlayın. Burada, seviye Nazilerle birlikte iyice arttırılmış durumda. Benim için sorun yok, ben beğeniyorum ama doğrusu Mel Gibson olmaya doğru gidiyor diye endişelenmiyor değilim. Şunu da hatırlatmak lazım: kendisi Amerikan sinemasının en iyi beş senaristinden biri.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder