Anlaşılan Payne “About Schmidt” gibi sert bir film bir daha çekmeyecek. Bolca hayatla/ölümle cebelleşme üzerine bir filmde, bizim öyle derin derin düşünüp kafayı yememizi istemediğinden herhalde, filme, sırıtan çocukça şakalar ve karakterler koymayı ihmal etmemiş Payne. Tabii sevdiğin birine veda etme motifini, tıpkı Kieslowski’nin Blue’sunda olduğu gibi zorlaştıran ve tüm günahlarına rağmen affetmeye inanan bir görüşü filme iyi kötü yediren de bir Payne var elimizde. Bu film, Payne filmografisinin en kötü filmi, bunu tartışmayız bile herhalde; ama bu kötülüğün içinde kendisinin %100 parçası bulunduğu için, Payne’in bildiği yolda gittiğini çıkarabiliyoruz. Bu da bizi mutlu ediyor tabii. Ha, bu arada, George Clooney için “iyi oynamıyor” yorumu yanlış olacağından şöyle kuruyorum cümlemi: “oynamayı tercih etmemiş". Sıcaktan herhalde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder