Filmin en iyi sahnesi telefon ekranında görülen karakterin profilinin çok iyi bir kesmeyle kopmuş kafasına geçildiği an… Eli Roth, yıllardır var olan, birilerine işkence etme konulu B sınıfı ve hayli kötü filmlere hakkını vermek için yola çıkmış gibi duruyor ama filmin yaratıcılığı o kadar düşük ki, üzülmeden edemiyor insan. Film heba filan olmuyor bu arada, gitmesi gerektiği yere gidiyor o kadar. Çünkü filme bir Amerikalı dokunuşu sinmiş durumda, ne olursa olsun son dönemdeki Fransız aşırı-gerçekçiliğini arıyorsunuz burada ama o taraklarda bezi yok Roth'un... Onun gerilimden anladığı kopmuş bir gözü sinirinden koparmak, kesilmiş parmaklara zoom yapmak filan... Dolayısıyla film sonlara doğru kartlarını açık ettikçe Roth’un performansı da düşüyor. Tipik Amerikanvari intikam ise fazla katarsis soslu… Cabin Fever’i çeken gerçekten bu adam mıydı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder